Jort en Anja van Zutphen ûnder Del yn Australië

20 oktober 2012

Wizige op 10-11-2019, 17:03:25

Het is een grote overgang als we op 15 februari 2012 in Melbourne uit het vliegtuig stappen, terwijl we 24 uur eerder net na het aflopen van de Elfstedenkoorts, op Schiphol het vliegtuig betraden. Het is hier zomer met temperaturen rond de 25 graden. Samen met Germ en Antje zijn we afgereisd naar Melbourne om Gerda te bezoeken. Ze studeert voor een halfjaar in Australië waarbij ze werkt aan een onderzoeksproject in een laboratorium. Voor ons ook een mogelijkheid om een backpackvakantie in Australië te kunnen afvinken van de “bucketlist”. We verblijven een week gezamenlijk in Melbourne in een appartement. Zo kunnen we de stad verkennen, elke avond met Gerda afspreken en ook de jetlag de ruimte geven. Ook hier hebben ze zomer- en wintertijd waardoor er op het moment van aankomst een tijdsverschil is van +10 uren met Nederland. Gezien de vlucht van 24 uren met een tussenstop in Hongkong is het niet heel verwonderlijk dat het lichaam een beetje in de war is. Ons appartement bevindt zich in South Yarra, dat is een yuppenwijk net onder de rivier de Yarra die dwars door Melbourne heen loopt. Het centrum van de stad bevindt zich 10 minuten reizen met het openbaar vervoer bij ons vandaan. Ook lopend is dit prima te doen langs de “riverbanks”. Het is prachtig wandelen omdat het heel groen is en je elke 100 meter een bankje en “public BBQ” tegenkomt. Op de rivier wordt geroeid en langs de rivier zijn veel hardlopers te vinden. Het centrum van Melbourne is eigenlijk maar een kleine rechthoek. Het is gelegen tussen de Yarra rivier, the Docklands en een grote toegangsweg “Victoria Street”. Verder is het omringd met parken en de nodige sportstadions zoals tennisarena’s (Rod Laver), Cricketgrounds en Footy stadions (Etihad Stadium). Het grote centrale punt in Melbourne is Federation Square. Je kunt dit vergelijken met het Damplein in Amsterdam. Het daarnaast gelegen Flinderstreetstation is een van de grote toegangswegen voor het openbaar vervoer; in Australië erg goed geregeld en redelijk goedkoop. Het centrum heeft veel winkelgelegenheden en toeristische attracties, zoals musea en authentieke gebouwen. Daarnaast zijn er ook veel economische bedrijfsgebouwen. Op de doordeweekse dagen moet Gerda werken, maar in de avonduren en het weekend krijgen we een rondleiding door deze bijzondere stad. Gerda is hier ondertussen ruim twee maanden en is al aardig ingeburgerd. Ze neemt ons mee naar het laboratorium waar ze werkt, gelegen naast het kinderziekenhuis waar ze onderzoek voor doet. Ze vertelt enthousiast over haar werkzaamheden en we maken kennis met haar leidinggevende, die vooral enthousiast is over de grote stap die Gerda en haar studiegenoot Jolanda hebben gemaakt door hier onderzoek te gaan verrichten. Na ons bezoek aan het lab hebben we een prachtige boottocht over de Yarra rivier gemaakt richting Williamstown, een punt waar grote zeeschepen liggen aangemeerd. Ook hebben we gewandeld in de vele parken in Melbourne, waaronder de Royal Botanic Gardens en de Treasury Gardens. De parken zijn zeer goed onderhouden en bevatten een veelzijdigheid aan planten en dieren. Hier valt echt op dat we aan de andere kant van de wereld zijn, zoveel kleuren en bijzondere vormen en groot. De parken zijn hier toegankelijk en schoon. Daarnaast hebben we de Shrine of Remembrance bezocht, een herdenkingsplaats voor de gevallen soldaten in de Eerste en Tweede Wereldoorlog en we zijn op de Eureka Skydeck geweest. Dit gebouw is 88 verdiepingen hoog en heeft een 360° uitzicht over Melbourne. Zo kun je de Yarra rivier zien, het Albert Park F1 circuit, het op 25 km verder gelegen Melbourne Airport en de vele stadions en parken. Melbourne is een grote stad met meer dan vier miljoen inwoners, waar het centrum klein is, reiken de buitenwijken enorm ver. Zo groot dat de provincie Fryslân er met al zijn water in past. De mensen zijn gastvrij en relaxed, en maken gemakkelijk een praatje met je. Ze vinden het leuk te horen wat je van het land en de stad vindt en zijn geïnteresseerd in Nederland en hoe het daar wonen is; al spreken zij meer over Europa als land dan Nederland. Vaak geven ze je tips over bezienswaardigheden, zoals St. Kilda Beach; een zuidelijke wijk van Melbourne waar de stranden te vinden zijn. Een ware attractie hier zijn de pinguïns. Deze nestelen zich tussen de rotsblokken op één enkele pier aan dit strand. Een bijzonder gezicht pinguïns te zien bij 25° op een strand in Australië! Na een week in Melbourne splitsen onze wegen zich. Ter afsluiting dineren we gezamenlijk aan de Southbank van de Yarra rivier en nemen afscheid van elkaar. Germ en Antje vliegen naar Sydney en vertrekken van daaruit per bus met een reisgezelschap naar Cairns. In Cairns nemen zij een vlucht naar Alice Springs in de woestijn en zullen ze als laatste het noordelijke gebied rond Darwin aandoen. Onze vlucht gaat direct richting Cairns, vanaf dat punt hebben wij het doel in vier weken met een campervan de oostkust te volgen om uiteindelijk weer in Melbourne uit te komen. Cairns & The Great Barrier Reef Na een slopende vlucht komen we in Cairns aan. Eenmaal uitgestapt kun je het klimaat vergelijken met het betreden van de vlindertuin in Emmen; warm en klam. Na de inspectie van de staat van ons vervoermiddel vertrekken wij gewapend met wegenkaart, een boek met campings en natuurlijk een onuitputtelijke bron van enthousiasme (de weg op). Dat is direct wel even wennen, de bestuurder zit rechts in de auto en rijdt aan de linker kant van de weg. Bij rotondes en afslagen is het dan wel even opletten, is het nu de korte of lange bocht, moet ik linksom of rechtsom en niet te vergeten (of juist wel) de verwisselde hendels voor het aangeven van richting en de ruitenwisser. Regelmatig sla ik linksaf met de ruitenwissers aan. Gelukkig went het snel en we gaan op weg richting het noorden. Hier bevinden zich veel tropische wouden en ongerepte natuur. Na een overnachting in Mossman rijden we de Daintree river over naar Cape Tribulation. Dat betekent “Kaap Tegenspoed”, de plek waar voor kapitein James Cook de problemen ooit begonnen. De plek doet zijn naam geen eer aan, want dit is verreweg het mooiste en meest paradijselijke plekje dat we beide ooit hebben gezien. Het ligt tussen het regenwoud en de zee in. Op de bijna privé camping waar we verblijven is het 50 meter lopen naar de zee en 200 m naar de “bush”. Dit is de plek waar het regenwoud en het Rif bijelkaar komen. We rijden tot het punt waar enkel vierwiel aangedreven voertuigen verder mogen. We maken een wandeling en zien grote vlinders en vogels. In de zee zwemmen is hier geen optie, want zijn het niet de giftige kwallen die het je onmogelijk maken, dan zijn het wel de krokodillen die hier zwemmen. Een dag later bezoeken we op onze terugweg naar Cairns de Daintree river Cruise, een privé vaartochtje over de rivier waarbij we krokodillen van 2 weken oud, groene boomkikkers en grote krokodillen spotten. Cairns staat bekend om het tropische klimaat en de mogelijkheden tot duiken en het bezoeken van The Great Barrier Reef, een immens groot beschermd koraalrif gelegen langs een groot gedeelte van de oostkust. We boeken een duiktrip van een dag, waarbij we ruim 40 km uit de kust met perslucht tot 10 meter onder water gaan. Zoals verwacht is de kleurrijke wereld van vissen en koraal prachtig. We maken twee keer een duik, de eerste is hand in hand met de instructeur, bij de tweede mogen de handen los. Een geweldige ervaring! Via de Bruce Highway rijden we zuidelijk en komen uit in Mission Beach. In Cape Tribulation hebben mensen ons aangeraden dit plekje te bezoeken. Hier hebben we de mogelijkheid de Cassowary te spotten. In Cape Trib stonden borden langs de weg met “beware of Cassowary”. Afgebeeld op het bord staat een loopvogel, in onze beleving zoiets als een pauw. Later kwamen we erachter dat dit een twee meter grote struisvogelachtige vogel is. Na aanwijzingen van de plaatselijke bevolking hebben we een wandeling gemaakt op Bicton Hill. We komen een leguaan van 50 cm tegen en spinnen zo groot als je hand. Na 2 km lopen dreigt er onweer en we versnellen de pas. Plots staan we stil, want er beweegt iets in de bosjes. We staan oog in oog met een Cassowary van ongeveer 1.60 m. Een Cassowary is vergelijkbaar met een struisvogel; hij is zwart met een fel blauwe kop en daarbovenop een hoorn. Deze hoorn is z’n wapen en kan een mens flink verwonden. Het was een spannende wandeling! Het mooie aan reizen met een campervan is dat je dagelijks maar aan drie dingen hoeft te denken. Ten eerste waar overnachten we, ten tweede wat eten we en als laatste wat gaan we vandaag voor leuks doen. Een relaxte manier van leven met weinig druk. Tijdens onze trip verblijven we op twee soorten campings; betaalde campings en vrije/gratis campings. Australië is goed uitgerust met beide soorten, er zijn veel stoppunten onderweg waar je gratis mag staan met water- en toiletvoorziening en soms een douchemogelijkheid. Overal in parken en langs rivieren zijn public BBQ’s, een elektronische unit met een bakplaat bovenop. Na het bakken is deze makkelijk met water af te spoelen en hij gaat na 15 minuten automatisch weer uit. Ze worden veel gebruikt en nagenoeg iedereen laat deze ook weer schoon achter. Hier hebben we de nodige hamburgers, groenten en aardappeltjes op gebakken. Na Mission Beach is een volgend hoogtepunt Airlie Beach. Airlie Beach staat bekend als de plaats voor backpackers. Een verzamelpunt met veel kroegjes en goedkope hostels, ook bekend van de Whitsunday eilandengroep. Vanuit Airlie Beach hebben wij een driedaagse zeiltrip gemaakt. Het schip is gemaakt voor 20 personen en 5 man begeleiding, wij varen met 5 personen en 2 man begeleiding. De schipper is tevens de kok en dat is belangrijk, want is het eten goed dan is de sfeer ook goed. De wind valt tegen maar varen door deze natuur is prachtig. We maken wederom een duik tot 14 meter en snorkelen de rest van de middag. Bij Hayman Island gaan we voor anker om de nacht door te brengen. De restjes van het eten voeren we aan de kleine haaien die rond onze boot zwemmen. Aan boord zijn een Australische jongen en zijn Duitse vriendin, een Amerikaanse studente en Schipper Rick met zijn matroos Matt…en wij als Nederlands koppel. We staan vroeg op om na het ntbijt meer van de eilandengroep te kunnen zien en wederom enkele keren te kunnen snorkelen. Ook hier zijn onderwater prachtige vissen en mooi koraal te zien. We gaan bij Whitehaven Beach voor anker en worden met de rubberboot aan land gebracht. Whitehaven Beach staat bekend om de parelwitte stranden met zeer fijn zand. Het waait als poedersuiker uit je handen en dit is de enige plek waar het zand zo is. We polijsten onze ringen met het zand en zwemmen met “stingrays” roggen door het water. De laatste dag na het ontwaken snorkelen we met grote zeeschildpadden, prachtig net als in “Finding Nemo” je voelt de kracht van de water verplaatsing als deze beesten weg zwemmen. Op de terugtocht nog dolfijnen naast de boot. Echt een magnifieke trip om niet te vergeten. The Goldcoast Via de radio vernemen we dat er grote overstromingen zijn op het traject dat wij volgen. Na advies van locals en 2 dagen wachten kunnen we onze trip vervolgen. Noosa is een plek die bekend staat als surfplaats en waar het ’s winters mooier weer is dan zomers. Nu is het zomer en 25° en licht bewolkt. Via Facebook hebben we afgesproken met een familie- en naamgenoot; Justin van Zutphen. Eerst op het strand om daarna samen wat te gaan eten. Zijn oma is geëmigreerd en hij is nieuwsgierig naar Nederland, verder zijn we geen directe familie. Zijn advies voor Noosa, neem surflessen. We melden ons dan ook de volgende dag aan het strand om surflessen te volgen, na even oefenen gaat ons dit redelijk goed af. Na Noosa komen we bij Brisbane, een vooral grote en drukke stad waar we niet lang blijven. We rijden naar Byron Bay. Dit staat bekend als een van de hippieplaatsen in Australië. We huren surfboard’s en werken aan onze surfvaardigheden. We rijden zuidelijker en komen aan in Sydney. Midden in Sydney is een nationaal natuurpark. Hier overnachten we. Sydney is een moderne stad met een lugubere geschiedenis; vroeger werden de criminelen van Groot Brittannië hier te werk gesteld en ter dood veroordeeld. Dit zie je overal in Sydney terug in oude gebouwen en de stadsindeling. Het is een mooie stad met ook hier veel groen en botanic gardens. We maken veel foto’s bij het Opera House en varen met de veerboten naar andere delen van de stad. Ondertussen wordt de campervan gerepareerd want deze gaf wat kuren. Nabij Sydney liggen de Blue Mountains. Zo genoemd omdat de dichtheid van de eucalyptusbomen de lucht voorziet van een blauwe gloed. Helaas is het deze dag erg mistig en zien we de beroemde “Three Sisters” niet. Via de Giant Stairway maken we nog een mooie wandeling. Bij Scenic World kun je met een speciale trein via een steile wand de vallei in. We maken een wandeling langs oude mijnen, eucalyptusbos en gaan via een kabelbaan weer omhoog. Vanaf de Blue Mountains rijden we de Dividing Range in. Een uitgestrekt gebied die de kust van het verdorde binnenland afscheidt door bergen. Het plaatje van lange lege wegen en groengele velden met hier en daar een boom. Weinig verkeer en alle ruimte. We zijn onderweg naar de Snowy Mountains waar in juni/juli de mogelijkheid tot skiën is. Soms houdt de weg zomaar op en wordt het een gravelweg. Na 2 km gaat het dan weer verder met asfalt. Tussen de bergen zijn grote meren waar we voor het eerst in het wild in grote getale kangoeroes zien. ‘s Nachts zijn ze vlak bij onze campervan en zie je hoe groot ze zijn. Via een overnachting in een van de wijngebieden van Australië komen we weer aan in Melbourne. Great Ocean Road en Philip Island In Melbourne komen we weer terug bij Gerda. Zij gaat pas aan het eind van haar verblijf een rondrit door Australië maken, dus maken we haar helemaal enthousiast. Het is onze laatste week en we hebben nog enkele dingen te doen. Allereerst het bezoeken van het concert van Xavier Rudd, een Australische multi-instrumentalist die we al meerdere keren in Nederland hebben zien optreden. De echte Australische muziek draagt zo bij aan het relaxte gevoel. De volgende tocht is het volgen van de Great Ocean Road. Een weg van 240 km die door oorlogsveteranen uit de eerste wereld oorlog is aangelegd als eerbetoon aan de gevallen maten. Het is een slingerende weg langs de rotskust. In het nationale park waar we overnachten zien we veel koala’s en papegaaien. Je loopt 100 meter het bos in en kunt ze zien zitten als je goed kijkt. De tweede dag bezichtigen we de 12 apostelen. Dit is een kalkstenen rotsformatie langs de kust. Door de golven en wind slijten de pijlers van de rots en geeft het een bijzonder gezicht. Het waait hard en de nachten zijn flink kouder. Dat is een groot verschil met het noorden van Australië, maar niet vreemd met 3000 km verschil. Als we weer terug zijn in Melbourne hebben we nog een weekeind gepland om op pad te gaan met Gerda. Ons doel is naar Philip Island te rijden en daar een nacht door te brengen. Onze campervan is gebouwd om 3 personen te bergen dus dat willen we graag testen. Philip Island ligt ten zuid oosten van Melbourne. Het is onder andere bekend van GrandPrix in de motorsport. Ook is hier dagelijks de pinguïnparade te zien. In de duinen van het eiland wonen de pinguïns. Vroeg in de ochtend gaan ze via het strand de zee in voor voedsel. Zodra de schemering optreed komen ze uit het water. De duizenden pinguïns komen in kleine groepjes uit de zee het strand over de duinen ingelopen. Dat is een bijzonder en grappig gezicht. Stel je voor dat je met een strandstoel op het strand van Ameland zit en er lopen duizend pinguïns langs je de duinen in! De laatste twee dagen zijn we in Melbourne en leveren de campervan in, de teller heeft de 7000 km gepasseerd best knap voor een busje dat al meer dan 600.000 km op de teller heeft staan. We nemen afscheid van Gerda en Jolanda. Nog 24 uur in het vliegtuig en dan zijn we weer thuis. Al voelt de plek aan de andere zijde van de wereld ook een klein beetje als thuis.