Wat dochsto no Maaike de Vries?

26 july 2013

Wizige op 29-11-2019, 09:52:30

Al verlaat je na Weidum ook Groningen en zelfs Nederland, dankzij de social media blijf je toch gemakkelijk te traceren om in de Rûnkranter te vertellen wat je nu aan het doen bent. En eigenlijk vind ik dat stiekem best wel leuk. Na het VWO op het ‘toenmalige’ Piter Jelles Aldlân in Leeuwarden te hebben gedaan, ben ik in Groningen Farmacie gaan studeren. En hoewel ik eerst echt van plan was om in Weidum te blijven, wist ik na mijn eerste introductiedag zeker dat ik op kamers wilde wonen. Gelukkig vond ik vrij snel een kamer in het centrum van Groningen en kon ook ik genieten van de vrijheid, gezelligheid en de sfeer van het studentenleven. Nadat ik de Master Farmacie had afgerond, heb ik ruim een jaar gewerkt in twee verschillende openbare apotheken in Groningen en Delfzijl. Hoewel dit werk zeker leuk was, begon ik steeds meer het werken op het lab en het doen van onderzoek te missen. Ik besloot daarom dat ik promotieonderzoek wilde gaan doen en aangezien ik het nog steeds erg naar mijn zin had in Groningen, ben ik daar op zoek gegaan naar een promotieplek. Ik vond een plek in het UMCG op de afdeling Allergologie en Longziekten. Op deze afdeling wordt onderzoek gedaan naar astma en COPD, waarbij de focus specifiek ligt op de epitheelcellen. Deze cellen vormen de barrière tussen de longen en de buitenwereld en zijn daardoor de eerste cellen van het lichaam die in aanraking komen met allergenen en schadelijke stoffen zoals sigarettenrook aanwezig in ingeademde lucht. Wij denken dan ook dat deze cellen een belangrijke rol spelen in astma en COPD en proberen te achterhalen wat de effecten van de blootstelling aan deze allergenen en schadelijke stoffen is op het ontstaan van deze ziektes. Mijn eigen project richt zich op een eiwit in het bijzonder, namelijk Pim kinase, en ik onderzoek wat de rol van dit eiwit is in zowel astma als COPD. Het bijzondere van mijn project is dat het gefinancierd wordt vanuit een onderzoeksinstituut van de Rijksuniversiteit Groningen om de samenwerking met de University of Southampton te verbeteren. Na de eerste twee jaar van mijn PhD-project in Groningen te hebben uitgevoerd, ben ik in februari vertrokken naar Southampton om daar mijn project te vervolgen. In Southampton hebben ze veel ervaring met een bepaald luchtwegmodel en het werken met luchtwegvirussen, waar in Groningen nog maar in beperkte mate mee wordt gewerkt. Naast dat ik deze technieken kan gebruiken voor mijn eigen project, kan ik de kennis mee terugnemen naar Groningen waar we het dan mogelijk ook kunnen gebruiken in de lopende onderzoeken. Voor mijn project hier heb ik recent een fellowship van de Europese Respiratory Society gekregen, zodat ik een jaar extra aan mijn project kan werken en het volgend jaar in Groningen hopelijk kan afronden met een promotie. Inmiddels woon ik alweer ruim vier maanden in Southampton en ben ik aardig gewend aan de Engelse levensstijl. Al blijft het bijzonder dat de Engelsen naast het links rijden in het verkeer ook heel veel andere dingen precies andersom doen dan wij gewend zijn. Hoewel het wel weer even wennen was om een huis te moeten delen, woon ik nu in een heerlijk ruim huis in de buurt van het centrum samen met een Portugese PhD-studente. Southampton heeft iets meer inwoners dan Groningen en voelt dan ook niet echt als een hele grote stad. De mensen zijn vriendelijk, het centrum is knus en er is veel groen te vinden door de hele stad, wat de stad dan ook een relaxte uitstraling geeft. Als onderdeel van de minderheid van de bevolking fiets ik elke dag naar het ziekenhuis, waarbij ik in tegenstelling tot het vlakke Nederland enkele fikse heuvels moet bedwingen. Maar zoals Southampton ook in vijf zinnen wordt beschreven in de Lonely planet van Engeland: “Southampton is a useful transport hub”, de stad bruist niet van de activiteit. Het heeft vooral een goede ligging voor een bezoek aan London of een van de andere oude bekende steden zoals Bath of Oxford. Verder kun je vanuit Southampton gemakkelijk de Stonehenge bezoeken en liggen er mooie nationale parken omheen. Ander bijkomend voordeel van de zogenaamde goede transport hub is dat Southampton een eigen luchthaven heeft en het maar een uurtje vliegen is naar Amsterdam. Voor de komende maanden staan dan ook heel wat bezoekjes van vrienden en familie gepland. En aangezien ik nog lang niet alle bezienswaardigheden van Zuid-Engeland heb gezien, zal ik nog veel dingen moeten gaan bekijken om volgend jaar als een echte Engelandkenner terug te komen naar Groningen (en Weidum natuurlijk). Maaike de Vries.